ANDIMIZ NEDEN KALDIRILDI?
- Detaylar
- Kategori: Eğitim Danışmanlığı
- Yayın tarihi: Pazar, 25 Ekim 2015 18:27
- Yazar: hasan-simsek
- Gösterim: 2664
ANDIMIZ NEDEN KALDIRILDI?
Geçen 7 Ekim 2013 Pazartesi sabahı, her sabah iş yerine gitmek için otobüs beklediğim durağın karşısında isim yapmış iyi bir okul olan Ataköy Emlak Kredi Bankası İlk Okulu’nda, sabah İstiklâl Marşı töreninden sonra Andımızı dinleyemedik. Anladım ki “Andımız” artık en azından bu iktidar döneminde okunmayacak.
Sayın Başbakan’ın “Andımızın “kaldırılması ile ilgili açıklamaları bizi tatmin etmedi. Sabahları okullarda, sınıflara girmeden önce “Andımız”ın okunması okullarda güzel bir gelenek olduğu kadar eğitim ve öğretimin de bir parçası idi. “Andımız”,sınıflara giriş hazırlığı, tertip, düzen, sıra olma, başkalarının haklarına saygılı olma, genel yerlerde giriş ve çıkışlarda kurallara uyma, davranışların olumlu olarak değişmesi gibi etkinliklerin yanında , öğrencilere öz güveni sağlama, MEB’in hedeflediği doğrultuda amaca ulaşma, çocukların kişilik yapısının olumlu anlamda gelişmesini sağlama gibi yararları vardı. Ben bir eğitimci olarak, Sayın Başbakanımızın “Andımızın” kaldırılması ile ilgili tepkilere karşı yapmış olduğu açıklamasını doyurucu ve ikna edici bulmadım. Bugün dünyanın hangi ülkesine giderseniz gidiniz kimlik olarak ulusal adınız söylenir. Bir Çin asıllı Amerikalı kendini tanıtırken ben Çinli’yim demez Amerikalı’yım der. Bir Pakistanlı İngiliz vatandaşı ise İngilizim, bir Türk asıllı Alman vatandaşı ise kendini tanıtırken öncelikle ben “Alman”ım der. Daha sonra alt kimliklere inilir. Nitekim ülkemizde de böyle idi. Fransa toprakları üstünde yaşayan halka “Fransız” , İngiliz toprakları üstünde yaşayan insanlara “İngiliz” Türkiye toprakları üzerinde yaşayan insanlara “Türk” denir. Bunun başka bir kimlik tanıtım şekli yoktur. Genel tanıtım şekli bütün dünyada böyle iken Kürt vatandaşlarımızın bir kısmının “Andımız” daki “Türk’üm,doğruyum, çalışkanım…” ifadesindeki “Türk’üm “ sözüne karşı olmaları ve bunu da sözüm ona çözümün bir parçası olarak görmeleri dayatmadan başka bir şey değildir. Ama Kürtler bu dayatmada yerden göğe kadar haklılar zira Andımızdan en çok rahatsız olan rahmetli Necmettin ERBAKAN’dı. Otuz kırk yıl önce üç beş oy fazla almak için getirisini ve götürüsünü hiç hesap etmeden yaptığı siyasi konuşmalarda “Andımızın “ okullarda okutulmasından yana olmadığını söyleyen odur. Ektiği tohumların- karşılığını siyasi varisleri şimdi çok pahalı ödemek zorunda kalıyor.
Türk milletinin bir bireyi olarak, bir eğitimci olarak, “Andımızın” okullardan kaldırılmasını Türk kimliği adına, eğitim öğretim adına, doğru bulmuyorum. “Türk’üm” ifadesinden ve “Andımız”dan, Siyasetçi Kürtler ve Siyasetçi İslâmcılardan başka bu ülkede rahatsız olan bir vatandaşın olduğunu düşünemiyorum. Türkiye topraklarında alt kimlikle yaşayan, Laz, Çerkez, Kürt, Abaza, Arap, Süryani, Arnavut, Boşnak, Roman, Sırp, Pomak, Tatar, Gürcü ve daha nicelerinin “Türk” kimliğinden rahatsız olduğunu sanmıyorum.
Son yıllarda ulusal bütünlüğü bozucu etmenlerin ve taleplerin hızla arttığı görülmektedir. Siyasal Kürtçülerin talepleri bitmeyecektir. Ayrıcalık talepleri yerine geldikçe yenileri talep edilecektir. Bu da ülkeyi hızla ayrıştırmaya götürecek olan etmenlerden olacaktır. Siyasilerin bu konuda çok dikkatli olmaları gerekir. Ak Parti’nin tabanındaki çekirdek oylarını korumak ve Siyasi İslamcıları cesaretlendirmek için Cumhuriyeti kuran ilk kadroya ve onların getirmiş olduğu kural ve ilkeleri yıpratmayı, saptırmayı ve kaldırmayı doğru bulmuyoruz.
Ben dört yabancı dilde iletişim kurabilen bir insandım. Sultanahmet gibi turistlerin yoğun olduğu bir merkezde öğretmenlik yaptım. Sınıflara girmeden önce çocukların ders zili ile birlikte bahçede sıra olup “Andımızı” okumaları ve tek tip kıyafetleri turistlerin ilgisini çekerdi. Bildiğimiz kadarı ile öğrencilerin sınıflarına girişten önce bahçede okudukları metni meraklı turistlere anlatmaya çalışırdık. İstisnasız hepsi çocukların böyle bir merasimle itiş kakış olmadan bir tertip ve düzen içinde sınıflarına girmesini hayranlıkla izler ve memnuniyetlerini ifade ederlerdi.
Her gün çocukların arkadaşları karşısına çıkarak “Andımız”ı okuma yarışı insan kişiliğinin toplum karşısındaki konuşma cesaretini ve kendine olan öz güveni arttırdığı inkâr edilemez. Andımız bir yemin olduğu kadar aynı zamanda çok önemli bir eğitim etkinliğidir.. Çözüm adına, barış adına BDP milletvekillerinin dayatması ile böyle eğitsel değeri yüksek bir etkinliğin okullardan kaldırılmasını doğru bulmuyorum. Ayrıca “Andımız” okullarda okutulmayış olması Siyasetçi Kürtlere dayatmalarını yaptırmadan başka bir şey kazandırmayacaktır. Tarih boyunca kendi başına buyruk aşiret ağalarının yönetiminde yaşamış, devlet yönetimini benimsememiş, yasaların ve kuralların ne olduğunu bilmek istemeyen, başına buyruk bir toplumla uğraşmak dün olduğu gibi bu gün de kolay olmayacaktır. Çözümü destekliyoruz ama çözüm adına ulusal bilinci örseleyici ve milli bütünlüğü/yapıyı bozcu ayrıcalıklı taleplere karşı olduğumuzu söylemeliyiz. Güneydoğu’da Kürt vatandaşlarımız çok politize edildi. En ufak bir olayda 1 (bir ) milyona yakın insan toplanıp eylem yapabiliyor. Nüfusu milyonu aşan Konya, Bursa, Antalya, Mersin, Adana gibi kentlerde bir şehit cenazesine katılanların sayıları on –on beş bini aşmaz. Bu umursamazlıklar, bu vurdumduymazlıklar bizleri bugünlere taşıdı.
Sonuç olarak “Türkiye Cumhuriyeti”nin adından, Cumhuriyeti kuran tarihi şahsiyetlerden, “Andımız”dan, Cumhuriyet Hükümetlerinin kurumlarından, onların kazanımlarından rahatsız siyasilerin bu davranışlarını ve eylemlerini doğru bulmuyorum.
10.10.2013. Hasan ŞİMŞEK
ANDİMİZ (II )
Andımız üzerine bu ikinci yazım olacak, “Andımız”ın kaldırılması, kaldırılış biçim ve yazarına yapılan haksız eleştirilere ve bilinçli olarak yapılan hakaretler elbette hafızalarda yerini alacaktır.
25 Ekim 2013 tarihli Hürriyet Gazetesi’ndeki köşesinde Yalçın Bayer “Andımız ve onun yazarı hakkında neler yazdığının bir özetini bazı ekleme ve çıkarmalarla okuyuculara vereceğim. Ona da yazıyı, yazar ve gazeteci büyüğü Orhan Karaveli göndermiş. Bakın neler yazıyor?
“ Çocuklarımızın on yıllardır coşku ve inançla söylediği “Andımız “ bir pakete sokulup alelacele infaz edilirken onun yazarı Dr. Reşit Galip Bey’e de ( Rodos 1893-Ankara 1934 ) sorumsuzca dil uzatıldı. Oysa, Balkan,1.Dünya Savaşı ve Kurtuluş savaşlarına katılmış bir yurtsever v e devrimci hekimdi Reşit Galip Bey(1).
30’unda milletvekili seçilmiş,40 yaşında iken Türk Maarifi’nin başına getirilmişti. 41 yaşında çok genç denilecek bir yaşta vefat etmiştir. 1933 Üniversite reformunun hukuksal mimarı o idi.
Onun kaleme aldığı “Andımız”:
Türk’üm, doğruyum, çalışkanım.
Yasam, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak,
Yurdumu, budunumu özümden çok sevmektir.
Ülküm yükselmek, ileri gitmektir.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Önce 22 sözcükten oluşan bu güzel metindeki bazı sözcüklerle oynandı. Yasam sözcüğüm ilkem, budunum sözcüğü ise milletim yapıldı! Oysa ‘budun’ sözlüğe göre ‘ aralarında dil ve kültür ortaklığı bulunan, boy ve soy bakımından birbirine bağlı insan topluluğu ‘ anlamına geliyor ve nispeten sınırlayıcı millet sözcüğünden farklı ve hayli kapsayıcı bir anlam taşıyordu.
Kanun, kural anlamındaki ‘yasam’ sözcüğü de ‘ilkem’ ile değiştirilmişti. ‘İlke’ sözlüğe göre ‘davranış biçimi’ idi, ‘prensip’ti. Kanunun aksine ‘ilkem’ zorlayıcı sayılmazdı. Yol bir kez daha açılınca kolay kolay durulmuyor! ‘Andımız’ son yıllarda eklenen 15 yeni sözcükle okullarda şöyle okunmaya başlandı:
Türk’üm, doğruyum, çalışkanım.
İlkem, küçüklerimi korumak, büyüklerimi saymak,
Yurdumu, milletimi özümden çok sevmektir.
Ülküm yükselmek ileri gitmektir.
Varlığım Türk varlığına armağan olsun.
Ey büyük Atatürk
Açtığın yolda gösterdiğin hedefte
Durmadan yürüyeceğime Ant içerim.
Ne mutlu Türk’üm diyene!
Yazarın temennisi benim de temennim “ Günü gelince yapılacak iş, Dr. Reşit Galip Bey’in yazmış olduğu metne dönmek olmalıdır.
Üniversitelerimizin yeniden yapılanmasında büyük emeği geçen bu vatan için gece gündüz çalışarak bütün benliğini ortaya koyan, Alman bilim adamlarının Türkiye’de hocalık yapması için çalışan ve onların önünü açan Reşit Galip Bey’e Allah rahmet eylesin deriz.
25 10. 2013. Hasan ŞİMŞEK.
Dipnot
1) Değerli hemşehrimiz Prof.Dr. İbrahim Ceylan, Türklerde Cerrahinin Gelişim adlı kitabının 80. sayfasında dip not olarak düştüğü Reşit Galip’i şöyle anlatır: 1893’t Rodos’ta doğmuştur. Orta okuldan sonra İzmir’e gelerek liseyi bitirmiş, 1917’de İstanbul Darülfunun Tıp Fakültesinden mezun olmuştur.Bir süre Anadolu’nun değişik yerlerinde çalışmış ve kısa bir dönem İstiklal Mahkemesi üyeliği yapmıştır.Mersin’de Atatürk’ün de bulunduğu bir toplantıda inkılapların savunuculuğu konusunda ve Atatürk’ün kişiliği ile ilgili yaptığı çok kararlı ve inançlı bir konuşma üzerine 1925’te Aydın milletvekili olmuştur. Atatürk’ün sofrasında eğitim reformlarıyla ilgili eleştirileri üzerine 1932 son baharında Milli Eğitim Bakanı olmuştur.79 yıldır her sabah ilkokul öğrencilerini güne başlatan “Türk’üm, Doğruyum, Çalışkanım” andını kendisi yazmış 23 Nisan 1933’te uygulamaya koymuş ve hâlen devam etmektedir. Kitap 2012’de basılmıştır. Atatürk’ün idealist Milli Eğitim Bakanı olan Dr. Reşit Galip Cumhuriyet döneminde yaşanan en önemli reformların başında gelen Üniversite reformu onun eseridir. Dr. Reşit Galip, yeri geldiğinde Mustafa Kemal’ e dahi karşı çıkarak O’nun devrimlerini savunmuş bir büyük devrimci, bir halk adamı, bir fikir adamıdır.1934’te İstanbul’ Moda’da geçirdiği bir kaza sonucu 13 aylık Milli Eğitim Bakanlığı süresi sona ermiş ve 41 yaşında vefat etmiştir.