ON LİRA MAAŞI OLAN İMAM EMİN EFENDİ

ON LİRA MAAŞI OLAN

 İMAM EMİN EFENDİ

Yıl belki 1957-1958 yılları, köyümüzün imamı kendi içimizden biri olan Emin Efendi idi. Rahmetli  Emin Efendi, ağırbaşlı, oturaklı bir rahmetli idi.  Pek de yaşlıca idi. Et yemediğimi zaman gözlerim görmez oluyor diye yakınlarına dert yandığı söylenirdi. Köyümüzde kış günlerinde hayvan kesimi olmadığından köy halkı da et yüzü görmezdi, görse bile satın alma gücü olmadığından et yiyemezlerdi. Ancak ava gidenler keklik, tavşan gibi av hayvanlarının etinden tarhana ve arabaşı çorbası yaptıkları olurdu. Çok az da olsa bir sığır kesildiği de olurdu. O zaman parası olan kesilen sığır etinden et alıp tarhana (tarhana başı ) yapabiliyordu. Av eti bulup yiyenler şanslı sayılırdı.

Köyün tavuklarının yumurtalarını 4-5 kuruşa öğretmenlerimize toplardık. Her evde de yumurta olmazdı. Tavuklar kışın yumurta yapmadıklarından iki kişiye yetecek bile köyde yumurta bulunmazdı. Biz çocuklar zaman zaman öğretmenlerimiz için yumurta bulmakta sokak sokak, ev ev dolaşır yumurta bulmak için aranırdık ama  iki kişinin ihtiyacı olan yumurtayı bulmakta zorlanırdık.

Köyümüzde tavuklar, eti için pek kesilip yenmezdi, belki baharda yumurta vereceği için, ama horozların bir alıcısı vardı o da köy bütçesinden on lira maaş alan İmama Emin Efendi idi.  O uzun kış ortamında et bulamadığı ve yiyemediği için yakınlarına yakınır ve horoz bulmalarını söylerdi. Şimdilerde zengin gibi görünse de köyümüz,  on lira maaş alan bir imama yetecek kadar horoz yetiştiremiyordu. Ama yine de kış boyu  imamın kısmen ihtiyacını karşılayacak üç dört horoz bulma imkânımız olur ve rahmetli İmam Emin Efendi’nin ihtiyacını köyce karşılamış olurduk.

Yazımı sonlandırırken imam Emin Efendi’yi rahmetle anar,  şimdilerde öğretmenden daha çok devletten maaş alan ve cerre çıkmak ihtiyacına gerek duymayan ve devleti ile pek barışık olmayan sabah akşam Cumhuriyetin kazanımlarını ( aslında kendi kazanımlarını )  aşağılayan bir anlamda ayaklarına kurşun sıkan bazı imamlarımıza  ithaf olunur. 12.01.2015. Hasan ŞİMŞEK